Εκτύπωση

1977.    Πρίν ἀκόμα συμβῆ ὁ μεγάλος σεισμός ἐν Θεσσαλονίκῃ (Ἰούνιος 1978), γεγονός πού πολλαπλασίασε τούς ἀναζητοῦντας στή ἐξοχή μιά δεύτερη κατοικία, ἤδη ἓνα χρόνο πρίν, τόν Ἰούλιον τοῦ 1977, συνεστήθη Συμβούλιον τῶν κατοίκων τό ὁποίον ἔδωσε τό ὄνομα εἰσ τόν οἰκισμόν “Κηπούπολις”, μέ πρῶτο μέλημά του τήν ἳδρυση Ἐκκλησίας, ὃπως ἀπεφασίσθη (15/7/77), ἀπό Θεοῦ ἄρχεσθαι. Σύμβουλος καί βοηθός τους σέ αὐτή τήν ἐκκίνηση ὑπήρξε ὁ ἀρχιμ. π. Ἠσαΐας Μαραντίδης.
1978.    Στίς 13-8-1979 ἡ Ἱ.Μ. Κασσανδρείας ἐνέκρινε τό αἴτημα τῶν κατοίκων συνεπικουρούμενο ἀπό τό τότε κοινοτικό συμβούλιο τῆς Νέας Καλλικρατείας γιά δεύτερη ἐνορία. Ἡ θετική ἀπάντησις ὑπό τής Ἱ.Μ. κασσανδρείας φέρει αρ. πρωτ. 469/13-7-1979.
1979.    Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπήντησε θετικῶς, ἐδημοσιεύθη στό ΦΕΚ 253/30-10-1980 ἡ ἴδρυσις νομίμου ἐνορίας μέ τό ὄνομα Ἱ.Ν. ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ. Τό ὄνομα ἐδόθη ἀπό τόν μακαριστό Μητροπολίτη Κασσανδρείας Συνέσιον Ά, διότι τά δικαιολογητικά ἐδόθησαν εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν στίς 5 Αὐγούστου, δηλ. παραμονήν τῆς Ἑορτῆς.
1980.    Ἡ Ἱ.Μ.Κασσανδρείας, ἐνέκρινε 20μελῆ ἐρανική ἐπιτροπή τῆς ἐνορίας, μέ ἀρ. ἐγκρίσεως 1-8-1981/66606. Ἔπρεπε ὡστόσο, νά ὑπάρχη ἐπίσης, κάποιος φορέας νά κάνη τήν δέουσα αἴτηση, πρός ήν Γεωργικήν Ὑπηρεσίαν διά τήν ἐξεύρεση οἰκοπέδου ἀνεγέρσεως Ἱ. Ναοῦ ἣτις ἐγένετο στίς 8-9-1981 ἐκ μέρους τοῦ Συλλόγου Ἰδιοκτητῶν (φέρεται ὁ Σύλλογος οὗτος, ἔχων καταστατικόν ἱδρύσεως ἀπό 18-8-1973). Στίς 12-10-1981 ἐξεδόθη ἡ 343509/14266 Διαταγή τοῦ Ὑπ. Γεωργίας καί ἄλλα ἔγγραφα, ὣστε ὁ Νομάρχης νά ἀποφασίσῃ τήν Παραχώρηση κατά κυριότητα στόν Σύλλογο Ἰδιοκτητῶν Ἐξοχικών Κατοικιών Αν. Τομέα Ν. Καλλικρατείας “Κηπούπολη”, ἔκταση 3000 τ.μ. ἀπό τό αρ. 2615 διαθέσιμον τεμάχιον τῆς συμπληρωματικῆς διανομῆς τοῦ ἀγροκτήματος Ν. Καλλικρατείας, ἔτους 1965-67, συνολικοῦ ἐμβαδοῦ 9.187 τ.μ. καί συγκεκριμένα τό ΒΑ τμήμα αὐτοῦ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ἡ ἀνωτέρω παραχώρηση ἔγινε μέ τόν ὃρο τῆς ΑΝΑΚΛΗΣΕΩΣ τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς σέ περίπτωησ μή πραγματοποιήσεως ἤ ἀλλαγῆς τοῦ σκοποῦ, γιά τόν ὁποῖον ἔγινε ἡ παραχώρησις, μέ προθεσμία ἐντός 4 ἐτῶν.
1981.    Μέ μεγάλο ἀγῶνα τῶν ἐνοριτῶν, παρεχωρήθησαν τελικῶς, 3.000 τ.μ. ὑπό τῆς Γεωργικῆς Ὑπηρεσίας, στίς 5-11-1982, εἰς τόν προαναφερθέντα σύλλογον, διά τήν ἳδρυσιν ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ, νέ τόν ὃρο, ἐάν δέν πραγματοποιηθῆ ὁ σκοπός τῆς παραχωρήσεως ἐντός τετραετίας, να ἀνακληθῆ ἡ παραχώρησις (υπ’ αρ. 20257/11-1-1982 ἔγγραφον τῆς Δ/νσης Γεωργίας Νομαρχίας Χαλκιδικής, ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΣ διαθεσίμου ἐκτάσεως ἀγροκτήματος Ν. Καλλικρατείας στό Σύλλογο Ἰδιοκτητῶν Ἐξοχικών Κατοικιών Αν. Τομέα Ν. Καλλικρατείας “Κηπούπολη”.
1982.    Ἡ θεμελίωσις ἀρχικῶς τούτου τοῦ μικροῦ Ἱ.Ναοῦ, ῥυθμοῦ βασιλικῆς, διαστάσεων 15,50 x 7,50, ἐγένετο τόν Μάιο τοῦ 1983 ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Συνεσίου, κατόπιν τῆς προληφθείσης ἤδη ὑπ’αρ. 389/26-1-1983 πολ. ἀδείας. Ἔκτοτε, ἤρχισε να λειτουργῇ ναός , νά συγκροτεῖται ἡ ἐνορία, Ἐφημέριος, Ἐκκλησιαστικά Συμβούλια κ.ο.κ. Σύντομα ἐπέστη ἡ ἀνάγκη ὁ Ἱ. Ναός νά μεγαλώσῃ γιά νά ἀνταπροκριθῇ στίς ἀνάγκες τοῦ ἐκκλησιάσματος. Τοῦτο ἀνέλαβαν, δωρεάν, ὁ ναοδόμος κ. Παντελής Φουντᾶς καί ὁ κ. Κυπαρισίδης Μανώλης ἔκανε τήν στατική μελέτη.
1983.    Ὁ ἱερεύς Ἀπόστολος Κ. Γάτσιας, διωρίσθῃ ἐφημέριος την 1ην Σεπτεμβρίου 1990 καί βρῆκε λειτουργοῦντα Ἱ. Ναόν, μέ ἓτοιμες διαδικασίες ἐπεκτάσεως του. Ἓως τότε (δεκαετία 1980-1990), τήν ἐνορία ἐξυπηρέτησαν οἱ πατέρες:π. Ἠσαΐας Μαραντίδης, π. Γεώργιος Ράδος, π. Σπυρίδων Ἀντωνίου, π. Γεώργιος Καραμπίνης καί διάφοροι ἄλλοι περιστασιακῶς.
1984.    Τόν Ἀπρίλιον τοῦ 199, ἀπεφασίσθη καί ἐγένετο ἡ δυτική νοτία καί βόρεια (πρός τά πλάγια ) ἐπέκτασις τοῦ Ἱ. Ναοῦ, τριπλασιάζοντας σχεδόν τό ἀρχικό μέγεθος τοῦ ἀρχικοῦ ναϊδρίου.
1985.    Ὡστόσο ἡ σταδιακή ἐπέκτασις, ὡς λύσις ἀνάγκης, ἐφάνη προβληματική. Καί εἰς συμβούλιον ἐπί τοῦ φλέγοντος ζητήματος, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου Ά, ἀπεφασίσθη, στά μέσα τῆς δεκαετίας του 2010, ἡ ἀνέγερσις ἐξ’ ὑπαρχῆς νέου Ἱ. Ναοῦ, εἰς τό ὑπάρχον οἰκόπεδον, ὑπό τήν καθοδήγησιν τῶν εἰδικῶν ναοδόμων (ἀρχιτεκτονική μελέτη τῶν ἀρχιτεκτόνων Ν.Κ.Γ. Ἀξιώτη καί Α.Α. Φραντζέσκαρου).
1986.    Ἐναπόκειται νά τακτοποιηθῇ τό θέμα πού σχετίζεται μέ τό ἰδιοκτησιακό καθεστώς τοῦ Οἰκοπέδου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ. (Τοῦτο δέν συνέβη μέχρι τοῦδε (2014) καί ἀπευθύνθημεν, διά τήν τακτοποίησιν τοῦ θέματος ἁρμοδίως, πρός τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ.κ. Νικόδημον, τίς Νομικές Ὑπηρεσίες τῆς Ἱ. Μητροπολέως Κασσανδρείας, τόν Δῆμον Νέας Προποντίδος, ὃπου ὑπαγόμεθα καί ἁρμόδιες ὑπηρεσίες τῆς πολιτείας, διά νά δοθῇ ἡ ἁρμόζουσα ἐπισήμως λύσις. Ἐπιζητούμε, δηλαδή, νά τακτοποιηθῇ τό θέμα τοῦ ἰδιοκτησιακοῦ καθεστῶτος, ἔνθα ὁ ἡμέτερος Ἱ.Ν. Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ ὑπάρχει, καθόσον, ὁ νῦν ὑφιστάμενος ἤδη Ἱ.Ναός ἐκρίθη προβληματικός καί τήν τελευταία πενταετίας κάνουμε ἐνέργειες γιά νά ἀνεγερθῇ στήν θέση του Νέος Ἱ. Ναός, διά τόν ὁποῖον, μία ἀπό τίς προϋποθέσεις εἶναι ἡ Τακτοποίησις τοῦ Ἰδιοκτησιακοῦ Καθεστῶτος. Προφανῶς, πρέπει νά γίνῃ ἄρσις τῆς πρώτης παροχῆς καί νά παραχωρηθῇ ἐκ νέου τό οἰκόπεδον, ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Γενικῶς ἐλάχιστα ὑφίστανται, ἐν τοῖς ὁρίοις τῆς ἠμετέρας ἐνορίας Παρεκκλήσια-Ἐξωκκλήσια, ἤτοι:
•    Τό σπουδαιότερον ἴσως ἐξ’αὐτῶν, Ἡ “Παναγία τοῦ Λόφου”, ἓνα μικρόν ἐξωκκλήσιον 12 τ.μ. περίπου, τό ὁποῖον δέν εὑρίσκεται μέν ἐν τοῖς ὁρίοις τῆς ἡμετέρας ἐνορίας ὑπό τήν κανονικήν ἔννοιαν, ἀλλά ἀνετέθη μέ ῥητήν ἐντολήν ὑπό τῆς Ἱεράς Μητροπόλεως εἰς ἡμάς ἡ ἁρμοδιότης ἐπ’ αὐτοῦ, κατόπιν αἰτήματος τῶν περιοίκων, καθότι ἐν τῷ συνόλῳ των οὗτοι ἐκκλησιάζονται εἰς ἡμᾶς. Ὃθεν τελοῦμεν ἐκεῖθ Ἑσπερινός τήν ἑορτήν τῆς Παναγίας τόν Δεκαπενταύγουστο. Πληροφορικῶς, εὑρίσκεται εἰς τό μεταίχμιον τῶν ἐνοριῶν τῶν Σιλάτων, Ἁγ. Ἀναργύων, Γεωπονικῶν καί τῆς ἡμετέρας.
•    Ἰδιωτικόν παρεκκλήσιον 10 περίπου τ.μ.(π. Τριανταφύλλου Ξηροῦ) ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
•    Ἰδιωτικόν παρεκκλήσιον 5 περίπου τ.μ. (κ. Τσίντσα) και
•    ἓτερον ἰδιωτικόν παρεκκλήσιον ὁμοίως 5 περίπου τ.μ. (κ. Χ”παρπέρη)